Rozmawiam, Bo Lubi. Weronika Wawrzkowicz

Stres, konieczność podejmowania decyzji, zmiany - nie uciekniemy przed tym. Możemy za to nauczyć się, jak uspokajać głowę. Francuski duet: neuropsycholożka i psychoterapeuta tłumaczą mechanizmy działania mózgu w książce „Jak zostać swoim terapeutą". Dzięki temu dostajemy konkretne narzędzia do zmiany tego, co utrudnia codzienne życie. O wrażeniach po lekturze, plastyczności mózgu i nauce „emocjonalnej samoobsługi" porozmawiamy z psycholożką Olą Potykanowicz.

Przed nami opowieść o śmierci, która niczego nie zamyka. Przeciwnie, „otwiera wiele domów i wiele butelek wina”. Z Zośką Papużanką porozmawiamy o przedwcześnie dojrzałych dzieciach i dorosłych, w których siedzi nieusłyszane dziecko. O pytaniach, które nie chcą przejść przez gardło i o zdaniach, których zabrakło, a człowiek nadal na nie czeka. Prześledzimy setki nieistotnych rozmów i milczenie na tematy najważniejsze.

„Radio to prawdziwy przyjaciel. Coś, z czym obcuje się intymnie, coś, co przyciska wszystkie guziki naszej wyobraźni" - mówił Jacek Janczarski. O twórcy kultowego słuchowiska „Kocham pana, pani Sułku" porozmawiamy z córką scenarzysty, pisarza i humorysty. „Los tak zdecydował, że nie miałam okazji dobrze poznać swojego ojca. Zmarł niespodziewanie, kiedy miałam sześć lat" - pisze Marianna. W jaki sposób składała portret taty z różnych opowieści? M.in. o tym porozmawiamy w poniedziałek.

Wampir wegetarianin, Wychuchol, maestro Odiridi - m.in. tych bohaterów spotkacie w książce „Bromba i polityka". Czytając, dowiadujemy się, na czym polega zarządzanie strachem, polaryzacja poglądów i utopia. - „(...) skoro możemy kogoś upewniać, to można i „odpewniać" - mówi Zwierzątko w jednym z rozdziałów. Wątpliwości to niezbędny składnik krytycznego myślenia. Przydają się w świecie polityki, który opiera się na zarządzaniu emocjami. Jak zdać egzamin z przyzwoitości? - to jedno z pytań do ojca Bromby. Wiem jedno, jego poczucie humoru i wdzięk sprawiają, że świat, choć przez chwilę, staje się lepszy.

Poznajcie Tola i Bola oraz siostry owocówki - Jagodę i Malinę. Nauczą Was, jak brać sprawy w swojej ręce i zamiast narzekać, szukać rozwiązań. Pogadamy o strajku leżanym i podwórkowym turnieju kałużystów. Sprawdzimy, gdzie można dostać kakao z pianką na krechę i wyjaśnimy, co powoduje, że dorośli mają czasem takie miny, że „nawet ptasie mleczko, by od nich zgorzkniało". Ustalimy też, jak powinien wyglądać strój osoby przebranej za inflację.

O zawartości książki „Mistrzowie opowieści o kobiecie" zdecydowała Justyna Czechowska - wybitna tłumaczka nagrodzona za swoją pracę przez Akademię Szwedzką. W jednym tomie znalazły się opowiadania pochodzące z 21 krajów, a nich różne oblicza kobiecości. Współczesna literatura przenika się z tą sprzed lat. Poruszająca jest wspólnota kobiecych doświadczeń. Najmocniej zagrały ze mną opowiadania, które stworzyły: Tove Jansson, Chimamanda Ngozi Adichie, Ana María Shua, Margaret Atwood i Radka Denemarková. Zapraszam na spotkanie z kobietą, która wie, jak zamykać emocje w słowach. Do zobaczenia!

W centrum zainteresowania macierzyństwo. Jak pisze Anna Pamuła, nie istnieje zajęcie, które przez ostatnich dziewięć lat zajmowałoby jej więcej czasu. Autorka głośnych książek: „Wrzenie” i „Polacos” przez osiem lat rozmawiała z mamami z ponad 90 państw. Wejście w rolę rodzica łączy się z cała masą pytań. Trudnych, budzących poczucie winy. Wyzwalające jest wypowiedzenie na głos tego, co do tej pory było przemilczane. Książka, o której porozmawiamy, przypomina mi kobiecy krąg, w którym człowiek czuje się bezpiecznie ze swoją opowieścią. Wysłuchany, a nie oceniany.

Tu Afryka spotyka się z Orientem. Mieszają się zwyczaje, stroje, wierzenia i języki. Zanzibar od razu działa na zmysły. W powietrzu czuć oudi, kawę z kardamonem i goździki. Wzrok przyciągają bajecznie kolorowe tkaniny, a na podniebieniu rozpuszcza się pełne słońca mango. Już wkrótce porozmawiamy o kulturze dzielenia się, kobiecych kooperatywach na wyspie i ważnych momentach zatrzymania. Sprawdzimy, co kryje się za słowem: mrembo i gdzie rośnie drzewo szminkowe.

Matylda, bohaterka książki „Srebrny smok", to dziewczynka, z którą człowiek od razu ma ochotę się zaprzyjaźnić. Zadaje celne pytania, potrafi uważnie patrzeć i słuchać. Razem z nią spróbujemy narysować taki świat, jaki sami chcielibyśmy oglądać. Z Barbarą Sadurską porozmawiamy o książkach, które w nas mieszkają, o mocy słów i języku porozumienia. Będą nam towarzyszyć m.in. Don Kichot, Odyseusz i Sindbad Żeglarz. Przekonacie się, że każda opowieść jest początkiem niepowtarzalnej podróży. Barbara Sadurska - prawniczka, pisarka, laureatka ważnych nagród literackich i scenariuszowych. Na Uniwersytecie Jagiellońskim prowadzi zajęcia ze studentami w Studium Literacko-Artystycznym. Prowadzi także warsztaty kreatywnego pisania dla nastolatków. Mieszka w Krakowie, ma dwoje dzieci, kotkę Too-tiki, kota pana Pettsona i suczkę Tove. Uwielbia opowiadać różne historie (trochę prawdziwe, a trochę nie) i czytać dzieciom na głos. „Srebrny smok” jest jej pierwszą powieścią dla młodszych czytelników.

W starym siedlisku między Bugiem a Narwią swoje nowe życie zaczął Marcin Wójcik – dziennikarz, który stał się hodowcą, rolnikiem amatorem i ogrodnikiem. Porozmawiamy o tym, jak stworzyć kołderkę dla drzew w sadzie, przygotować wolierę dla indyków i odświeżyć starą ziemiankę. Dopytam, ile trwa liczenie czterystu dżdżownic? To pozwoli nam rozwinąć wątek reporterskiej precyzji. Odwiedzimy też wspólnie bank. Bank genów warzywnych.

Ponad stuletnia praciocia, tata uwięziony w lusterku i pewna jedenastolatka, która marzy o wiekowaniu potworów. To nie literówka. W ekscentrycznej rodzinie Rodomiłów zjawy, zmory i strzygi zamyka się w słojach i ustawia w piwnicy. Książka Marcina Szczygielskiego pachnie kwiatami i wibruje od nagłych zwrotów akcji. Już wkrótce sprawdzimy, czy jesteśmy spokrewnieni z czarnowidzami. W zasięgu ręki będziemy mięć antymroczny wywar. I poczucie humoru, które rozbraja różne lęki.

Nie aspiruję do setki, ale chciałabym, jak najdłużej zachować sprawność. A skoro tak, to czas wziąć sprawy w swoje ręce. Warto czerpać wiedzę z doświadczenia fizjoterapeuty i dietetyka. Julian Sobiech uświadamia, jak bardzo codzienne decyzje wpływają na nasze zdrowie. Po tej lekturze spojrzałam na własne ciało z szacunkiem. Doceniłam pracujące bez weekendowych przerw serce. I nogi, które prowadzą do tylu wspaniałych miejsc. Postanowiłam ułatwić im życie, gramy przecież w jednej drużynie. Tych, którzy chcą wprowadzić dobre zmiany u siebie, zapraszam po wskazówki od eksperta. Z przyjemnością się podzielimy.

„Bywam szczęśliwa. Głównie kiedy planuję. Niespecjalnie umiem żyć tu i terz, choć miewam takie incydenty" - pisze Dorota Szelągowska. Dodaje też: „Smutek interesuje mnie dużo bardziej niż cokolwiek innego. I jakoś mi specjalnie nie przeszkadza. Choć wiem, że gorzej się sprze­daje". W środę porozmawiamy o poczuciu niedopasowania, presji, stanach lękowych, ale też o uśmiechaniu się do życia. Pogadamy na smutno i na wesoło. Szczerze. Szybko się okaże, że „pani z telewizji" mierzy się z tym samym, co wszyscy. Do zobaczenia!

Przed nami opowieść o Krystynie Chojnowskiej-Liskiewicz, pierwszej kobiecie, która solo opłynęła świat. Ta podróż oznaczała dla niej dwa i pół roku poza domem. W biografii żeglarki śledzimy zarówno fale szczęścia, jak i szkwały wątpliwości. Z Pauliną Reiter porozmawiamy o miłości, tęsknocie i cenie, jaką płaci się za nieoczywiste wybory. Przed nami historia o wolności, niezależności i głodzie wrażeń. „Samotne oceany" dodają odwagi i motywują do odpowiedzi na pytanie: co powoduje, że czujesz wiatr w swoich żaglach?

O co walczą kobiety i mężczyźni we współczesnej Polsce? Czy potrafią zamienić konflikt na współpracę? Te pytanie otworzą spotkanie z autorami książki „Panie przodem”. Sprawdzimy, jak płeć wpływa na sytuację na rynku pracy. Dowiemy się, kto boi się feminatywów i ustalimy przyczyny rosnącej liczby mężczyzn unikających seksu. Dynamicznie zmieniającą się rzeczywistość pomagają zrozumieć w tej książce m.in. Ewa Woydyłło-Osiatyńska i Andrzej Depko.

Od 29 marca na platformie Netflix serial „Wellmania” z niepodrabialną Celeste Barber. Ten filmowy projekt powstał na podstawie książki Brigid Delaney, która pokazuje, że poszukiwanie wewnętrznej harmonii czasami przybiera karykaturalne formy. Branża health&beauty potrafi bez skrupułów zarabiać na ludzkim zagubieniu. Miotamy się między hedonizmem a zagrażającymi życiu postami. Zdrowe żywienie zamienia się w ortoreksję, ćwiczenia stają się obsesją, zostaje wieczne niezadowolenia z samego siebie. We wtorek porozmawiamy m.in. o przebodźcowaniu, samotności i pragnieniu spokoju. Przyjrzymy się swoim relacjom z nowoczesnymi technologiami i podzielimy sposobami na miniurlopy dla przegrzanego mózgu.

Ta książka aktywuje w czytelniku ciekawość, szacunek i pokorę. Cechy, z którymi ewidentnie była pisana. - „To ja, wraz z całym moim gatunkiem, wkroczyłem do istniejącego od setek tysięcy lat świata roślin, zajmując go, zjadając, obserwując, badając, opisując – pisze Robert Rient. - Słowa mogą okazać się potrzebne roślinom, jeśli dzięki nim wzrośnie nasza świadomość o nich. Pytanie o to, kim są, jest znacznie pojemniejsze od pytania o to, do czego mogą nam służyć - czytamy. Zapraszam do poszerzenia kręgu znajomych. Porozmawiamy o słuchaniu siebie i świata. O współistnieniu.

Ta książka pokazuje ten etap życia, kiedy czujesz, że znikasz dla świata. Jedyne, czym jeszcze możesz się posługiwać to poczucie humoru. Ale nawet ono ma swoje ograniczenia. Dzięki prozie Anfinnsen obserwujemy starość, która zamienia się w ćwiczenia z utraty. Dzień po dniu znikają przyjaciele, sprawność, złudzenia. „Chwile wieczności" rejestrują to wszystko, co znajduje się między początkiem a końcem. Drobnostki mieszają się ze sprawami wielkimi, bez dbania o zachowanie proporcji. „Życie jest niewiarygodne”, a „bycie człowiekiem zbyt skomplikowane”. Jak pisała Simone de Beauvoir – „czas jednocześnie okrada nas ze świata i nas nim obdarza”. Książkę przełożyła Karolina Drozdowska, która będzie tłumaczyć nasze spotkanie z autorką.

Przed nami podróż w czasie i przestrzeni. Poznacie dwudziestokilkuletniego Adama, który karmiony przez lata podróżniczymi książkami, zaczyna przechodzić do zajęć praktycznych. Chce doświadczyć przestrzeni, o której do tej pory czytał m.in. u Londona czy Curwooda. Książka „Na Północ” uświadomiła mi, że warto mówić głośno o tym, czego się chce od życia. Wszechświat słucha, a potem podsyła ludzi, którzy pomagają spełniać marzenia.

Ta książka przypomina o tym, jak pojemne mamy serca. Najpierw zakochałam się w tytułowym Niedźwładku, a chwilę później w Maśku. Ten drugi to kundelek, który bez wahania rusza na poszukiwania dziadka Władka. Starszy pan, nikogo wcześniej nie uprzedzając, poszedł sobie do nieba… Bardzo czekam na spotkania z Martą Guśniewską. Porozmawiamy m.in. o tym, po co przychodzimy na świat i poszukamy sposobów na ukojenie tęsknoty. Zdradzę, że w tej kwestii pomocna okaże się pewna sepleniąca lama.