Paul Laseur | Bnr

Met het lekkere voorjaarsweer komen ze weer massaal naar buiten, de MAMILS: Middle Aged Men In Lycra. In kleine kuddes razen ze voorbij op hun racefietsen, ontwaakt uit de winterslaap. Hun buiken rusten zachtjes op de full-carbon frames die zijn afgemonteerd met de mooiste groepen. Geen enkele innovatie in de wielersport wordt overgeslagen. Hydraulische schijfremmen en electrische derailleurs, energierepen en sport-gels, strava-app en GPS: de mamils zijn een gewillig slachtoffer voor de wielerindustrie. Toys for boys van 40-plus. Amateurs met topmateriaal. James Bond Duikhorloge                                                                                             Echte professionals weten wel beter, zo leerde ik op de duikschool van onze instructeur, Jeroen. Een stoere, zwijgzame kerel vol tattoos. Ex-commando en brandweerman. In een spoedcursus van drie dagen bracht hij mij en mijn tienerdochter de fijne kneepjes van de duiksport bij. Op zondagmiddag kregen wij trots ons PADI-duikbrevet uitgereikt. On

Aan al het goede komt een einde, luisteraars, zo ook aan deze column bij BNR. Volgende week op dit tijdstip schalt na 5,5 jaar voor het laatst een welgemeend ‘prettige maandag!’ door de ether. Laat ik daarom nu alvast zeggen: het was mij een waar genoegen, vaarwel! Ook al zijn we in de tijd samen, die we nu achter ons laten, niet veel opgeschoten met elkaar. Zelfbeklag en Slachtofferschap Integendeel: de Nederlandse samenleving heeft zich alleen maar verder vastgedraaid, in zelfbeklag en slachtofferschap. Elke lichtheid ontbreekt in het maatschappelijk debat. Het laatste spoortje zelfspot lijkt binnen die paar jaar volledig te zijn verdwenen. Milde ironie werd bijtend sarcasme of ijskoud cynisme. Echt veel gezelliger is het hier niet geworden, op dit hele kleine stukje aarde. Ooit ons eigen polder-paradijs achter de dijken. Onwrikbare Standpunten En toch staan we nog altijd bovenin alle lijstjes. Er is bijna geen land te vinden waar de mensen zo rijk en gelukkig zijn, zo veilig en hoogopgeleid, zo vrij, s

Dit weekend werd bij BNN/VARA weer eens driftig gedebatteerd over de welbekende stelling dat jongeren nú voor het eerst slechter af zijn dan hun ouders tóen. Maar helaas voor alle demagogen en doemdenkers is dat een volslagen onzin-discussie. Het is namelijk niet waar. En zelfs als het waar is, is het helemaal niet erg. Groeipad loopt dood Natuurlijk valt niet te ontkennen dat het ongebreidelde groeipad dat na de Tweede Wereldoorlog werd ingeslagen voor sommigen hier doodloopt. Sinds 2015 verdienen dertigers voor het eerst in decennia minder dan de voorgaande generatie, die van pa en ma. Dat bleek drie jaar geleden al uit onderzoek van Tilburg University en het ministerie van Sociale Zaken. Maar mag het een keer? Na vele tientallen jaren van onafgebroken groei is het toch geen ramp om even pas op de plaats te maken, financieel? 77 jaar vrijheid en economische groei heeft van Nederland één van de rijkste landen ter wereld gemaakt. Met een niet aflatende focus op groei, innovatie en expansie hebben wij als sa

De topdrukte op Schiphol van de afgelopen week bereikte dit weekend z’n hoogtepunt. Met 70.000 uitgaande reizigers op zondag, die in lange rijen tot helemaal buiten de terminal stonden te wachten voor de incheckbalies. Gezinnen met kinderen én grootouders, allemaal bang om hun vakantievlucht te missen. Ook al waren ze soms tot wel vier uur eerder van huis gegaan. Voor een vlucht van hooguit een paar uurtjes. Ze waren gewaarschuwd, kun je zeggen. Maar niemand was natuurlijk echt voorbereid op deze mensonterende toestanden. Passagiersstromen Gelukkig werd via de speakers luidkeels excuses aangeboden, geheel in lijn met de heersende sorry-cultuur. En we zagen de brandweer op het journaal flesjes water uitdelen aan wachtende reizigers. Helaas kon dat maar weinig afdoen aan de beschamende vertoning en totale minachting van het publiek die hier werd tentoongespreid. Op de radio liet de operationeel directeur van Schiphol vrijdagmiddag weten dat ze zaken alweer aardig onder controle begonnen te krijgen. Met, in ha

De Franse presidentsverkiezingen zijn niet zozeer gewonnen door Emmanuel Macron, als wel verloren door Marine Le Pen. Veel kiezers brachten met tegenzin hun stem uit op de zittende president, om te voorkómen dat de rechts-populistische Le Pen zou winnen. De Fransen hadden het gevoel te moeten kiezen tussen twee kwaden. Daarom heeft Frankrijk de komende vier jaar een staatshoofd dat weliswaar de meeste stemmen kreeg, maar niet het vertrouwen van de Franse bevolking. Leve de Koning Ook het jaarlijkse Koningsdagonderzoek van Eén Vandaag leverde geen duidelijke winnaar op. Het vertrouwen in koning Willem-Alexander en koningin Máxima is niet eerder zo laag geweest. Dit komt vooral omdat het koningspaar zich in de afgelopen twee jaar niet altijd even strikt aan de coronaregels heeft gehouden. Met hun gezinsvakantie naar Griekenland en het verjaardagsfeest van prinses Amalia. Verder vindt 60 procent van de ondervraagden de toelage die de koning jaarlijks ontvangt veel te hoog: een inkomen van 1 miljoen euro plus r

Goed nieuws bij RTL dit weekend: De Albert Heijn XL in Rotterdam biedt voortaan verpakkingsvrije boodschappen aan. Een initiatief dat komend jaar bij nog eens 50 vestigingen moet worden uitgerold, verspreid over het land. Het moet klanten in staat stellen een deel van hun dagelijkse boodschappen duurzamer te doen. Met minder afval en minder verspilling. Het verpakkingsvrije assortiment bij Albert Heijn bestaat uit 70 producten, verdeeld over een zes meter lange muur met dispensers. Hier kunnen de klanten zelf hun havervlokken en koffiebonen tappen, of biologische rijstkorrels en pasta penne. Liefst natuurlijk in van huis meegebrachte voorraadbussen of glazen potten. Maar herbruikbare verpakkingen kunnen ook terplekke worden aangeschaft. Daarnaast kan de klant blijven kiezen voor hetzelfde product in de voorverpakte variant. 20 miljoen kilo De supermarkgigant wil hiermee de totale hoeveelheid verpakkingsmaterialen over 3 jaar met een kwart terugdringen. Scheelt 20 miljoen kilo verpakkingsmateriaal en dat

Medewerkers van de Autoriteit Financiële Markten geven de komende maanden gastles op tientallen MBO-scholen, over de gevaren van beleggen en speculeren. Want de laatste jaren laten veel jongeren zich wel heel makkelijk verleiden, zo blijkt. Vooral om hun geld in cryptovaluta te steken, zoals bitcoin, ethereum of één van de duizenden andere soorten. Volgens het Nibud en de Rabobank houdt een kwart van de jongvolwassenen zich daarmee bezig. Het is de gewoonste zaak van de wereld, dagelijkse kost op het schoolplein. Zelfs minderjarigen handelen in crypto’s, meldt de NOS, daartoe aangespoord door financiële influencers op social media. Deze fin-fluencers beloven zonder uitzondering dat je razendsnel heel veel geld kunt verdienen. Zo geregeld met een app: één druk op de knop is genoeg. Deze boot wil je niet missen, ongeacht de risico’s. Vanaf 2024 aanpak cryptohandel Beter laat dan nooit zal de beurswaakhond hebben gedacht. Hoogste tijd natuurlijk om deze kwetsbare groep jonge, onervaren gokkers een beetje teg

Nadat één voor één alle fysieke maatregelen tegen de verspreiding van het corona-virus al zijn opgeheven, wordt deze week eindelijk ook de massale coronasteun voor het bedrijfsleven stopgezet. Op 1 april gaat de geldkraan dicht. Twee jaar lang konden ondernemingen bij de overheid aankloppen voor het doorbetalen van lonen en vaste lasten. Voor extra zwaar getroffen sectoren waren daarbovenop aanvullende financiële steunpakketten beschikbaar. De kosten voor de staat liepen op tot zo’n €50 miljard. En dan is het belastinguitstel nog niet eens meegerekend. Faillissementsgolf Op het eerste gezicht lijken die tientallen miljarden euro’s goed besteed en was deze historische reddingsoperatie één groot succes. Want in economisch opzicht is ons land de coronacrisis goed doorgekomen: De werkloosheid is uitzonderlijk laag en in geen 30 jaar gingen er zo weinig ondernemingen op de fles als in het coronajaar 2021. De enorme faillissementsgolf, waar twee jaar lang bijna onophoudelijk voor werd gewaarschuwd, bleef tot nu

Als het aan het Internationaal Energieagentschap IEA ligt komt er weer een autoloze zondag, om de vraag naar olie te helpen terugdringen. Net als tijdens de oliecrisis in de jaren 70, een halve eeuw geleden alweer. Toen in totaal overigens niet meer dan zes keer zo’n autovrije zondag werd gehouden in ons land. Sociale impact Maar de sociale impact was gigantisch. Een hele generatie bijna-boomers raakt er nog altijd niet over uitgepraat, in een mengeling van weemoed en romantiek: rolschaatsen en picknicken op de snelweg, dat waren nog eens tijden! Voor wie eraan terugdenkt waren die autoloze zondagen vooral supergezellig, een happening. Het totale effect op de brandstofconsumptie was waarschijnlijk minimaal. Want op zondagen werd in die tijd sowieso nauwelijks gereden, waar moest je ook naar toe op de wekelijkse rustdag? Niks koopzondag, alle winkels waren dicht. 10-puntenplan Dat is nu wel anders. In een economie die 24/7 doordendert haalt het wel degelijk iets uit als we allemaal één dag per week de auto

Dit jaar daalt de koopkracht gemiddeld met 2,5 procent, waarschuwt het Centraal Planbureau. Door de Oekraïne-oorlog zijn de energieprijzen explosief gestegen, bovenop de torenhoge inflatie waarmee we de afgelopen maanden al te maken kregen. En samen zet dat de koopkracht fors onder druk. Compensatie Al laat de regering het zover niet komen. Want zeg je ‘koopkrachtverlies’ dan zeg je automatisch ‘compensatie’. Zodra het k-woord valt, heeft het kabinet allang uitgevogeld hoe de burgers van dit steenrijke stukje aarde aan de Noordzee gecompenseerd kunnen worden. Zeker in verkiezingstijd. En ja hoor, om de prijzen van energie te dempen en de koopkracht te verbeteren is prompt € 2,8 miljard extra uitgetrokken. Voor de verlaging van accijns op diesel en benzine. En om het btw-tarief voor gas en stroom terug te brengen van 21% naar 9%. Sigaar Uit Eigen Doos Het kabinet blijft dus in het wilde weg smijten met geld. Ons geld. Deze € 2,8 miljard is opnieuw een sigaar uit eigen doos. Van ons allemaal, voor ons allem

Een snackbar in Nijmegen heeft ‘patatje oorlog’ van het menu gehaald, uit solidariteit met de Oekraïners. Eigenaar Jos van patathuisje Piccolino vertelde aan Hart van Nederland dat hij en zijn vrouw al een paar jaar met de gedachte rondliepen om dat nare woord ‘oorlog’ van het bord te schrappen. Maar dat de Russische inval in Oekraïne het laatste zetje gaf. Wie nu nog deze klassieker van de Hollandse Cuisine wil bestellen, frites met mayonaise én pindasaus, moet voortaan vragen om een patatje flip. Zoals de vlaflip, bruin en wit. Tolstoj naar de Ramsj Zolang ik mij kan herinneren ligt het patatje oorlog onder vuur. In de pacifistische jaren zeventig van de vorige eeuw werd de weinig vredelievende benaming voor een snack al luidkeels bekritiseerd. Tot nu toe vergeefs. Maar misschien is nu eindelijk het keerpunt bereikt: Patatje oorlog de wereld uit, om te beginnen uit Nijmegen. De vraag is alleen hoe de arme burgers van Oekraïne geholpen zijn met deze dappere daad van verzet van een Nijmeegse snackbarhouder.

Van en naar Oekraïne kun je sinds vrijdag gratis bellen en sms’en. T-Mobile was de eerste om het aan te bieden. Maar het initiatief kreeg snel navolging van Vodafone en KPN, die niet konden achterblijven. Zodat inmiddels alle grote telecomproviders in ons land meedoen aan deze sympathieke actie, gericht op zowel consumenten als zakelijke klanten. Als die zich in Oekraïne bevinden kunnen zij bovendien kosteloos gebruikmaken van mobiel internet, voor spraak-, data- en tekstverkeer. Op deze manier moeten mensen te allen tijde in contact kunnen blijven met dierbaren, is de gedachte. ‘In elk geval tot eind maart’ belooft KPN geen kosten in rekening te brengen. Informatieoorlog Zonder twijfel goed bedoeld. Net als de betogers dit weekend in Groningen en Amsterdam willen ook bedrijven al het mogelijke doen om de bevolking van Oekraïne te steunen. Het is opvallend dat private ondernemingen zo nadrukkelijk partij kiezen in een gewapend internationaal conflict. Door gratis belminuten beschikbaar te stellen vechten de

Ons land is in korte tijd koploper geworden in Europa op het gebied van collectieve claims tegen grote bedrijven. Dankzij een nieuwe wet die het voor gedupeerde klanten uit binnen- en buitenland makkelijker maakt om gezamenlijk hun schade te verhalen, voor de Nederlandse rechter. Dus zet je maar schrap voor de vloedgolf aan massaclaims die nog op ons afkomt. Wij hebben de sluizen wijd opengezet voor die ranzige claimcultuur uit de VS, die nu ons lieve landje overspoelt. Amerikaanse toestanden in de polder waar niemand op zit te wachten. Een lawyer’s paradise, waar openstaande rekeningen uit het verleden stuk voor stuk worden vereffend. Met z’n allen tegen één, niet praten maar procederen. Professionalisering van de hufterigheid De juridisering van de samenleving is daarmee nagenoeg compleet. Het is de professionalisering van de hufterigheid. Met rancune en zelfbeklag als belangrijkste drijfveren. Dan weet je één ding zeker: het wordt er niet gezelliger op. Want zijn niet alle kopers wel eens gedupeerd? Als

Omdat mevrouw Laseur járig is op 14 februari ben ik godzijdank al dertig jaar vrijgesteld van Valentijnsdag en alle ongein die daarbij komt kijken. Dus misschien heb ik makkelijk praten als ik zeg dat we beter resoluut kunnen kappen met die commerciële onzin. Rozen in Februari Vooral de bloeiende handel in rode rozen is deze dagen een doorn in het oog die elk jaar weer het schaamrood op de kaken brengt. Het is midwinter, mensen! En bij ons loopt het rozenseizoen van juli tot en met september. Rozen in februari betekent daarom automatisch niet alleen een flinke aanslag op klimaat en milieu maar ook op de portemonnee. Zeker dit jaar, met de hoge inflatie, zijn rozen vrijwel onbetaalbaar. Rode Rozen Nummer Eén Maar de consument laat zich daardoor niet afschrikken, integendeel. Volgens online bloemenwinkel Fleurop blijft de vraag naar valentijnsboeketten onveranderlijk groot. De hogere prijzen hebben in elk geval geen invloed gehad op het aantal bestellingen. En zeker niet op de populariteit van de roos. Het

Volgens burgemeester Aboutaleb van Rotterdam is er nog helemaal geen besluit genomen om de iconische Koningshavenbrug in zijn stad, De Hef, tijdelijk te ontmantelen voor het mega-plezierjacht van Amazonoprichter Jeff Bezos. Er zou nog niet eens een vergunning zijn aangevraagd, dus kan het verzoek ook niet in behandeling worden genomen. Ambtelijke logica waar geen speld tussen komt. Niet Lullen Maar Poetsen Toch twijfelt niemand eraan dat het gewoon doorgaat, Rotterdammers zijn ook niet gek. Geen woorden maar daden, niet lullen maar poetsen. Gezond verstand zal zegevieren. Het is ook helemaal geen miljoenenoperatie, maar een relatief simpele klus die voor enkele tonnen binnen een dag kan worden geklaard. Bezos en de jachtbouwer Oceanco betalen de rekening. Daarmee is het toch een uitgemaakte zaak, zou je zeggen. Wereldnieuws Toch leidde de aankondiging vorige week van een tijdelijke demontage van De Hef tot enorme ophef in de Maasstad en ver daarbuiten. Het was zelfs wereldnieuws. De markante brug is een b

Het is de tippelzone van de supermarktsector: flitsbezorgdiensten zoals Gorrillas, Flink, Getir en Zapp. Die jouw boodschappen binnen 10 minuten thuisbezorgen. Een belofte die ze alleen kunnen waarmaken door een netwerk van kleine distributiecentra, dicht bij de klant. Deze afwerkplekken met hun zwart afgeplakte ramen, de darkstores, staan vaak middenin woonwijken en leveren veel overlast op in de buurt. Een hangplek voor de talloze fietskoeriers, wachtend op het volgende vrachtje. Amsterdam verbiedt daarom voorlopig de vestiging van nieuwe mini-magazijnen. Platformeconomie Maar het kwaad is allang geschied. De hoofdstad heeft zitten slapen, vorig jaar, toen flitsbezorgers als paddenstoelen uit de grond schoten. Nu is het te laat om het tij nog te keren. Na een razendsnelle doorbraak zijn flitsbezorgers in de grotere steden al niet meer uit het straatbeeld weg te denken, als onderdeel van de platformeconomie. Volkomen logisch, ook. Na de bezorging van maaltijden, overnachtingen en taxiritten is er nu ook ee

Voor het eerst in de geschiedenis kwam de Nederlandse landbouwexport vorig jaar uit boven de 100 miljard euro, een waanzinnig bedrag. Ondanks de coronacrisis steeg de uitvoer van landbouwproducten met ruim 9 procent, naar € 104,7 miljard. Niet alleen omdat er meer werd geëxporteerd, qua volume, maar ook omdat de prijzen voor producten omhooggingen. Blijkt allemaal uit cijfers van het CBS en Wageningen University. Bloembollengekte De internationale handel in landbouwgoederen gaat duidelijk niet gebukt onder de covid-19 pandemie. Integendeel zou je haast zeggen. Voeding is immers noodzaak; landbouwproducten zijn essentiële goederen. Het openhouden van de handelskanalen is daarmee van evident belang. De land- en tuinbouwsector weet maximaal te profiteren van die bijzondere positie die het kreeg toegekend in de wereldeconomie. Al werd het meeste geld in de sector helemaal niet verdiend met voedingsmiddelen, maar met de sierteelt. Voor €12 miljard ging aan bloemen, bloembollen, planten en boomkwekerijprodukten

Ken je die mop van de Coronacrisis? Die kwam niet! Sinds de wereldwijde uitbraak van de Covidpandemie, bijna twee jaar geleden alweer, en de reeks lockdowns die daarop volgde wordt er al voor gewaarschuwd: de diepste economische crisis sinds de jaren ’30 van de vorige eeuw. Waarmee het beeld wordt opgeroepen, in zwart wit, van totale wanhoop met lange rijen bij de sociale dienst en voor de gaarkeukens. Je zou haast niet beter weten of Nederland en de rest van de wereld balanceert al twee jaar op de rand van de afgrond. Ondernemingen hadden allang bij bosjes failliet moeten gaan. Die grimmige crisissfeer wordt intussen flink aangewakkerd door pers en parlement. En alle demonstraties en protestacties van boze burgers, winkeliers of horeca-ondernemers. Geen crisis maar groeipijnen Alleen: van crisis is helemaal geen sprake. Economisch staat ons land er juist verrassend goed voor. Een beetje te goed, eigenlijk, oververhitting dreigt. Het probleem is momenteel zelfs dat de economie te hard groeit. Wat weer gep

Er zijn 11,5 miljoen Nederlanders met een rijbewijs, vermoedelijk meer dan met een zwemdiploma. Je komt natuurlijk wel eens iemand tegen zonder het roze documentje, maar slechts bij hoge uitzondering. Voor de meeste jongvolwassenen is slagen voor het rijexamen een belangrijke mijlpaal in hun leven. Miljoenen landgenoten kunnen erover meepraten en doen dat dan ook graag en vaak. Hoeveel lessen, hoeveel pogingen, de stress voor het afrijden, theorie. En vooral: hoe krankzinnig duur het is om een rijbewijs te halen. Vanaf € 2000 Volgens het CBS kostte een uur rijles vorig jaar gemiddeld € 47,30. De ANWB rekent voor dat een vlotte leerling zeker 25 lessen nodig heeft. Aan lesgeld alleen al ben je dus minstens een kleine € 1200 kwijt. Dan moet het examengeld nog komen. Tussentoets, theorie en praktijkexamen B komt samen op € 590,50. Met een speciaal faalangstexamen ben je nog 112 euro duurder uit. Bij de ANWB kost een rijbewijs zelfs in het allergunstigste geval bijna € 2000. Dan moet je wel in één keer slagen.

Op de valreep van het nieuwe jaar onthulde de NOS dan eindelijk de werkelijke oorzaak van de ongekend diepe crisis op de woningmarkt. Vergeet makelaars, huisjesmelkers, asielzoekers en stikstofregels. Of Prins Bernhard jr en al die andere boosdoeners die steevast opduiken, in de emotionele Kamerdebatten over dit beladen onderwerp. Het komt gewoon door de ouderen, mensen, het stond op Teletekst. Onder de kop “Wooncrisis door honkvaste ouderen”. Boomers die in hun bungalows blijven plakken als de kinderen allang zijn uitgevlogen. En halsstarrig weigeren te verkassen naar een praktische bejaardenflat. Waarmee hun riante familiehuis tenminste weer beschikbaar zou komen voor een leuk jong gezin met kleine kinderen en een hond. Zoals het kennelijk hoort, volgens de staatsomroep.   Verhuisketen  Als de ouderen een beetje soepel zouden doorstromen van grote naar kleinere woningen, zoals appartementen, zou de woningmarkt er een stuk beter voor staan. Zegt een meerderheid van grote en kleine gemeenten (55 procent) in