Paul Laseur | Bnr

Die foto deed mij denken aan een andere standaardfoto die steevast opduikt in de media, telkens wanneer de discussie oplaait over wel of niet vaccineren. We zien dan een baby die wordt gevaccineerd en daar heel hard om moet huilen. Waarom geen foto van een dodelijk ziek kind dat met een klein prikje gered had kunnen worden? De boodschap zou moeten zijn dat vaccineren juist zorgt voor blije babys, zonder tranen. Op precies diezelfde manier doet het AD nu vrolijk mee aan de stereotypering van vrouwelijke leidinggevenden. Niet alleen met die belachelijke foto, trouwens, maar met dat hele onderzoek, want het is vragen naar de bekende weg. De krant die zich kortgeleden nog gedwongen zag te stoppen met het testen van haringen en oliebollen richt zich nu op de onderbuik van de lezers. Het verbaast mij helemaal niets dat er in de gemiddelde voetbalkantine van Nederland zo gedacht wordt over de baas, helemaal als het een vrouw is. Terwijl wetenschappelijk onderzoek intussen onomstotelijk aantoont dat organisaties ge

Als kers op de taart werd Nederland dit weekend officieel uitgeroepen tot wereldkampioen inkomensverdeling. Door Duitse onderzoekers nota bene, dus het is echt waar. Volgens het gezaghebbende Ifo-instituut heeft Nederland de eerlijkste inkomensverdeling in Europa. En dan heb je de rest van de wereld ook meteen achter je gelaten. Volgens de allernieuwste meetmethode van de Duitsers doen we het zelfs beter dan de typische sociale gidslanden Finland en Noorwegen. Als je kijkt naar gelijkheid van kansen en afwezigheid van armoede wonen wij kort gezegd in het paradijs op aarde. Ook al lijkt dat bij veel mensen in eigen land nauwelijks door te dringen, helaas. Bij vakbond FNV is het kwartje zelfs helemaal nog niet gevallen. Bij de cao-onderhandelingen voor de detailhandel legde de bond gewoon dezelfde looneis van 3,5 procent op tafel, net als voor alle andere caos in Nederland. Terwijl iedereen kan zien dat de crisis in onze winkelstraten nog lang niet is uitgeraasd en dat werkgevers in deze geplaagde sector zon g

Toch had de finale in alle opzichten een Oranje tintje: Met twee Hollandse schepen, de finish in Scheveningen en als kers op de taart een Nederlands bemanningslid op het winnende schip: Carolijn Brouwer. We konden dan ook bijna niet verliezen. Carolijn of Bouwe, Brunel of Akzo Nobel. Het moest wel heel raar lopen als niet op zn minst een paar landgenoten in Den Haag op het erepodium zouden staan. Hup Holland! Mede daardoor bleef het zeezeilen tot het einde boeien en geeft het een klein beetje kleur aan deze verpieterde sportzomer. Al is het voor de voetballiefhebbers een schrale troost dat Nederlandse zeilers domineren op de wereldzeeën. Zolang we het laten afweten op het Russische gras, waar het WK deze weken wordt afgewerkt zonder ons. De uitvinders van het totaalvoetbal moeten genoegen nemen met een rol als leverancier van de grasmat en een paar scheidsrechters. En dat is iets waar 17 miljoen bondscoaches maar moeilijk aan kunnen wennen. Helemaal zielig is het bij de NOS. Op oorlogssterkte zitten de comm

Dat doet potverdorie wel denken aan de dotcomgekte van rond de eeuwwisseling. Toen was dit soort klappers aan de orde van de dag. Het was dringen op Beursplein 5 voor jonge internetbedrijven. In mijn herinnering was er in die tijd elke week wel een beursdebutant, waarvan de koers meteen twee, drie of vier keer over de kop ging. Na verloop van tijd ging je dat zelfs normaal vinden. Totdat natuurlijk die hele internetzeepbel uit elkaar spatte. Ik zeg niet dat het met Adyen dezelfde kant op gaat als met World Online of Newconomy - kent u ze nog? Maar ik zie wel een paar parallellen die mijn argwaan en ongerustheid wekken. Een nieuwe speler, op een snelgroeiende markt met een uniek product. En een hoop financiële hocus-pocus, inclusief beursgang, om de oprichters en aandeelhouders van het eerste uur toch vooral de gelegenheid te bieden om hun belang te verzilveren. Cashen nu het nog kan. Want met een normale beursgang had dit weinig te maken. Het hele idee van een beursgang is nu juist dat het grote publiek med

Tijdens de lange beklimmingen, eerst door de regen, daarna door de hitte, zat ik soms huilend op mn fiets. Een mengeling van emoties, inspanningen en slaaptekort. Het was, kortom, een overweldigende ervaring, die mijn kijk op de goededoelenindustrie drastisch heeft veranderd. Want eerlijk gezegd had ik vooraf zo mijn bedenkingen. Als deelnemer in een business team met nog 30 mamils zoals ik - middle aged men in lycra - meedoen aan een wedstrijdje in liefdadigheid. Je netwerk op Facebook en Linkedin spammen met bedelbrieven voor een maximale opbrengst. Kijk mij straks eens 3, 4 of 5 keer die berg beklimmen! Geldingsdrang vermomd als charitas, zo dacht ik erover. Maar alle cynisme verdween als sneeuw voor de zon tijdens die hartverscheurende pelgrimage op Alpe dHuez. De berg heeft mij gelouterd. Met een oprecht vertoon van lotsverbondenheid en kameraadschap, verdriet en troost. Pure levenslust en veerkracht bij de zwaarst denkbare tegenslag: de dood van een kind of geliefde na een vreselijke ziekte. Zo authen

Begrijp me niet verkeerd. Het is daar prachtig en bovendien Culturele Hoofdstad. Maar juist daarom wil ik iedereen oproepen om vooral weg te blijven uit Leeuwarden en de Friezen nog even met rust te laten. Ondanks de warme aanbeveling in de gids der gidsen voor wereldreizigers, Lonely Planet. Die heeft Friesland dit jaar in de top-3 gezet van Best in Europe. Een verborgen parel op anderhalf uur rijden van Amsterdam. Maar laten we hopen dat de toeristen het massaal laten afweten. Want wie zit er op ze te wachten? Vraag maar in Venetië, Amsterdam of Barcelona: het is een plaag! De mooiste plekjes op aarde dreigen aan overtoerisme ten onder te gaan. Neem Giethoorn. Uit een oogpunt van citymarketing was het natuurlijk een meesterzet, toen het werd opgenomen in een internationale werelderfgoed-editie van monopoly. Maar de druiven zijn zuur, nu het pittoreske, waterrijke dorpje sindsdien door miljoenen Chinezen onder de voet wordt gelopen. Zie nu nog maar eens van ze af te komen. Overheden blijken niet of nauwelij

Klaver wist niet eens wat de make-over van zn entree had gekost. Maar deed ook helemaal niet geheimzinnig over dit voordeeltje. Alle kijkers hadden het trouwens gewoon kunnen zien. En hij had het netjes gemeld in het Geschenkenregister van Tweede Kamerleden. Zo kwam het ook bij de Telegraaf terecht. In dat Geschenkenregister dienen parlementariërs cadeaus van boven de 50 euro op te geven. Zo is er ook een openbare lijst van snoepreisjes en nevenfuncties van Tweede Kamerleden. Volgens datzelfde Geschenkenregister werd Jesse Klaver de laatste tijd getrakteerd op dineetjes, een kleine reeks premièrevoorstellingen en gala-avonden, kaartjes voor het Boekenbal, dat soort dingen. En die restyling van zn halletje, dus. Maar het is toch volstrekt normaal en begrijpelijk dat een jonge, populaire politicus voor al die feestjes en tv-producties wordt uitgenodigd. Een publieke figuur met een openbaar ambt. We moeten juist blij zijn dat hij zo vaak van de partij is. Alsof Jesse voor zn plezier meedoet aan Eigen Huis en Tu

De Nederlandse top van het bedrijf gaat daar trouwens helemaal niet over. Voor zover ik weet hebben de Fransen het nog altijd voor het zeggen in het fusiebedrijf. Dus totdat Parijs anders beslist kan de KLM top niet anders dan de officiële lijn volgen en zeggen dat ze samen verder willen met Air France.Ondanks die bestuurscrisis en de al maanden durende stakingen aan de Franse kant, die het concern dit jaar naar schatting zon 400 miljoen euro kosten. De frustraties over Air France moeten intussen wel enorm zijn opgelopen bij KLM.Ook al omdat de Fransen qua prestaties structureel achterblijven bij de Nederlandse partner. Dat blijkt wel uit de meest recente vervoerscijfers.Vorige maand vervoerde het kleinere KLM voor het eerst meer passagiers dan zn Franse grote broer. De enige reden voor ons om bij de Fransen te blijven is om samen de concurrentie in de luchtvaartindustrie het hoofd te bieden. Met een dubbel netwerk en dubbele investeringskracht. De consolidatie in de luchtvaart is enorm. Als kleine zelfstan

Fijnstof blijkt de grootste killer in de lucht: onzichtbaar maar dodelijk. Voor wie graag paniek wil zaaien de ideale combinatie, want het valt toch niet te controleren. Maar volgens de WHO levert fijnstof, in de vorm van roetdeeltjes en andere piepkleine moleculen, een fikse bijdrage aan het risico op ernstige longaandoeningen, zoals kanker en longontsteking. Maar ook hersenbloedingen en hart- en vaatziekten zijn vaak het gevolg van vieze lucht. Een kwart van alle hartdoden wordt toeschreven aan luchtverontreiniging. Niet voor niets komen er steeds meer milieuregels bij, die naast de uitstoot van broeikasgassen de emissie van fijnstof proberen terug te dringen. Je wilt tenslotte ook iemand de schuld kunnen geven van die miljoenen fijnstofdoden. Dan wordt al snel met het vingertje gewezen naar openhaardstokers en dieselrijders. Dit wil je toch niet op je geweten hebben? Nog even en ook het grasmaaien op zondagmiddag gaat in de ban, want stoffig. Met deze fijnstof-jihad van de WHO breken verwarrende tijden a

De vraag naar al dat extra nachtwerk komt voornamelijk van distributiecentra van webwinkels. Zij hebben steeds meer mensen nodig om s nachts de bestellingen voor de volgende dag te verwerken. Want voor de meeste webshoppers geldt: vóór middernacht besteld is de volgende dag in huis. Het gevolg is een explosie van werkgelegenheid in de distributiesector. Ook al omdat Nederland zich wereldwijd met succes manifesteert als distributieland. We zijn het pakhuis van Noordwest-Europa. Grote internationale ondernemingen staan in de rij om Europa te bevoorraden vanuit Limburg. Dat betekent werk, werk en nog eens werk. Mij lijkt dat een goede zaak, maar bij de NOS zien ze dat heel anders. Volgens de omroep leidt al dat nachtwerk maar tot onregelmatige roosters en oververmoeide, onderbetaalde medewerkers. Oftewel, nachtwerk als de zoveelste uiting van doorgeslagen flexibilisering op de arbeidsmarkt. Waren het eerst nog vooral de maaltijdkoeriers, postbezorgers en uber-chauffeurs die tegen zichzelf in bescherming geno

Volgens ingewijden hebben de twee samen een bredere impact dan vergelijkbare power couples op het wereldtoneel, zoals Bill en Melinda Gates of de Clintons. Het Financieele Dagblad deed diepgravend onderzoek naar de toegevoegde waarde van het koningshuis voor de Nederlandse economie. En de balans die de krant opmaakt is uiterst positief. Willem-Alexander dient bedrijven meer dan Beatrix. Vooral vernieuwende mkb-ondernemingen profiteren daarvan. Voor verstokte republikeinen en anti-monarchisten moet het een bittere pil zijn. Ons koningshuis kost ruim 42 miljoen euro per jaar, maar brengt waarschijnlijk een veelvoud daarvan op. Alleen al aan goodwill en orders voor Nederlandse bedrijven. Op recente handelsmissies waar het koningspaar bij was werden voor honderden miljoenen euro's aan contracten ondertekend. De toegevoegde waarde van het koninklijk paar was daarbij naar verluid aanzienlijk. Het zijn tenslotte celebrities. Maar ze werken hard en gedisciplineerd. Niet James Brown maar onze eigen Willem-Alexander

Al bij tien glazen per week daalt de levensverwachting aanzienlijk. Het risico op borstkanker neemt fors toe. Elk biertje te veel is een half uur korter leven. En alle bekende smoesjes worden resoluut van tafel geveegd. Zoals dat één glas rode wijn per dag juist goed zou zijn voor hart en bloedvaten. Onzin! Het is altijd gezonder om helemaal niet te drinken. Grofweg kun je zeggen dat drinkers vijf jaar minder lang leven dan niet-drinkers. Alcohol is een sluipmoordenaar die nauwelijks onderdoet voor tabak. Voor het eerst is drank min of meer officieel dodelijk verklaard. En dan moet het terrasseizoen nog beginnen. Over de sociaal-maatschappelijke schade van alcoholmisbruik, zoals agressie, geweld en de vele verkeersdoden, maken we ons al veel langer druk. Immers: drank maakt meer kapot dan je lief is. Maar in de meeste campagnes bleven de gezondheidsrisicos voor de drinker zélf tot nu toe onderbelicht. Toch denk ik niet dat deze studie al meteen een merkbare verandering teweeg zal brengen. Niet in ons drinkg

Als het allemaal waar is wat de Volkskrant schrijft, zijn onze universiteiten en hogescholen geen, wat je misschien dacht, broedplaatsen van kennis en creativiteit. Maar psychiatrische inrichtingen voor jongvolwassenen. Gelukkig kloppende cijfers van geen kant. Want de meeste studenten, zij die helemaal nergens last van hebben en niet zo gestrest zijn, reageren natuurlijk niet op zon onderzoek. Tussen degenen die wèl responderen zitten juist onevenredig veel probleemgevallen. Hun roep om aandacht is misschien terecht, maar geeft wel een zwaar vertekend beeld van de werkelijke verhoudingen. Je maakt mij niet wijs dat één op de vijf studenten niet is opgewassen tegen de studiedruk en daarom zelfmoord overweegt. Laat staan dat het hoog tijd is voor een actieplan om, in de woorden van het Interstedelijk Studenten Overleg, een generatie van zombies te voorkomen. Uit dit grootschalige onderzoek naar studieklimaat en gezondheid van Nederlandse studenten blijkt bovendien dat bijna negen op de tien risicovol drink

En waarom zou je ook niet? In het digitale tijdperk is werk steeds vaker tijd- en plaats-onafhankelijk geworden. De noodzaak is er simpelweg niet meer. Om dag-in dag-uit eerst de file en dan de kantoortuin te trotseren, met slechte koffie, melige collegas en eindeloos vergaderen. We moeten maar eens af van het idee dat werk alleen werk is als het wordt verricht op kantoor, met zn allen tegelijk op hetzelfde moment, in dezelfde tredmolen. Nog niet zo heel lang geleden werd thuiswerken dan ook sterk aangemoedigd. Het Nieuwe Werken, zoals het toen nog werd genoemd, zou niet alleen schelen in de files en de kosten voor kantoorruimte, maar ook werknemers gelukkiger maken en daarmee productiever. Maar sommige bedrijven lijken daarvan terug te komen. Voor een goede interactie met klanten en collegas wordt vaak toch nog fysieke aanwezigheid verlangd van medewerkers. Het Oude Werken blijkt een hardnekkige gewoonte die maar moeilijk valt af te leren. Thuiswerken wordt nog altijd te veel gezien als een privilege, een

Die headline werd dankbaar door de media opgepikt. Want als er één beroep is dat nog altijd zwaar door mannen wordt gedomineerd dan is het wel dat van loodgieter. Bijna 99 procent van de loodgieters is een vent. Het is misschien wel het laatste beroep dat nog vrijwel uitsluitend door mannen wordt uitgeoefend. In de afgelopen tien jaar kwamen er slechts 100 vrouwen bij in de sector, het zijn er nu 500. Op een totaal van 41-duizend loodgieters is dat maar 1,2 procent. Dus om nu te zeggen dat steeds meer jonge vrouwen kiezen voor een loopbaan onder het aanrecht is, op zn best, een geval van wishfull thinking. Maar Doekle Terpstra van de branchevereniging heeft al zn hoop op de dames gevestigd. Al is het maar om het schreeuwend tekort aan technische vakmensen op te lossen. Daarvoor hebben we iedereen keihard nodig, mannen èn vrouwen. Het klinkt wanhopig, zoals Terpstra probeert het beroep voor vrouwen aantrekkelijk te maken: 'De loodgieter draagt bij aan de aanpak van zaken als CO2-uitstoot en wateroverlast', ze

Want de criminaliteit neemt helemaal niet af, die verschuift hooguit. Misdaad innoveert, digitaliseert en professionaliseert. Net als de samenleving. Daardoor spelen duistere zaken zich steeds meer af buiten het blikveld van officiële instanties, zoals CBS en Justitie. De boefjes worden slimmer en slachtoffers hebben steeds minder zin om aangifte te doen. Soms hebben ze niet eens door dat ze worden bestolen of opgelicht. Of ze schamen zich dat ze het onnozele slachtoffer zijn geworden van phishing of skimming. Op het werk zijn fraude en diefstal juist een groeiend probleem, dat zich nauwelijks nog laat aanpakken langs de officiële weg. De kantonrechter besliste vorige week dat een systeembeheerder die op de zaak stiekem een eigen computer in de serverkast had opgehangen om bitcoins te minen op kosten van de baas, niet op staande voet ontslagen had mogen worden. Ondanks de stroomdiefstal en de blootstelling van het bedrijf aan gevaren van buitenaf, zoals hacken, gijzeling of virussen. De werkgever had volgen

Bij ons spelen bredere maatschappelijke belangen ook altijd een rol. In Nederland heb je rekening te houden met alle stakeholders, niet alleen de shareholders. Daarom begrijpen ze in Londen ook helemaal niets van onze obsessie met topsalarissen en bonussen. Om maar iets te noemen. Onder topman Paul Polman is maatschappelijk verantwoord ondernemen de laatste jaren een speerpunt geworden, van het Brits-Nederlandse bedrijf. Die soft touch past veel beter bij de Nederlandse identiteit dan bij de Britse. Ergens in de komende weken moet het besluit nog worden genomen waar het hoofdkantoor terechtkomt: Wordt het Londen of Rotterdam? Maar de Financial Times denkt het al te weten: het wordt de Maasstad. Een pijnlijke nederlaag voor Premier May en een gevoelig verlies van een kroonjuweel voor de Britse hoofdstad. Die zich schrap zet voor een totale brexodus de komende 13 maanden. Voor onze premier, Mark Rutte zou het juist een geweldige opsteker zijn. Unilever als de ultieme Brexit-trofee. Helemaal nu ondernemingen u

Deze week namelijk al begint het Ministerie van Financiën, vanwege die Brexit, met de werving van bijna duizend nieuwe douaneambtenaren. Momenteel werken zon vijfduizend mensen bij de douane, dus dat is een behoorlijke uitbreiding van de capaciteit. Wel een veilig idee, al die extra snorren aan de grens. Die vastberaden het Fort Europa bewaken tegen de invoer van personen- en goederen uit het perfide albion, Groot-Brittannië. Ook de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) moet flink groeien om straks al dat vee en vlees, dat het Verenigd Koninkrijk naar de Europese Unie exporteert, aan de grens te controleren. Volgens landbouwminister Carola Schouten kan het uiteindelijk gaan om 143 voltijdbanen, voornamelijk dierenartsen. Ik vind het een verbluffend precies aantal. Niet 142 of 144, nee 143 nieuwe arbeidsplaatsen. Ergens wel een hele geruststelling. Dat waar de rest van Europa nog volledig in het duister tast over de rampzalige gevolgen van een Brexit, en of die hard of zacht zal zijn, ze bij Landbouw

Want waarom weer dat BV Nederland? We zijn toch zeker geen bedrijf met zn allen? We zijn een samenleving! We zouden eens moeten ophouden altijd alles maar te economiseren, een prijskaartje eraan te hangen. Carnaval?! Mij niet gezien, vier dagen hossen, bierdrinken en billen knijpen. Maar laat ze lekker! Zelfs als dat betekent dat het zuiden twee werkdagen plat gaat. Want daar gaat het ze natuurlijk om, de onderzoekers van de Stichting Economisch Onderzoek, SEO. In het weekend mag iedereen feesten wat 'ie wil,maar op maandag en dinsdag moet er gewerkt worden in het land van Calvijn. Ook door de katholieken! SEO berekent de schade van carnaval op zeker 1 miljard euro. Maar het kan ook makkelijk 2 miljard worden. Het hangt er namelijk van af hoe ver de productie in die twee dagen feitelijk terugvalt, in Limburg en Noord-Brabant. Dat weet je pas achteraf. Het is nogal een marge, tussen de 1 of 2 miljard euro, dat scheelt 100 procent. Zo kan ik het ook. En je kunt natuurlijk nog wel een paar kanttekeningen plaa

Dat schrijft DNB in een rapport dat door de vakbonden met gejuich is onthaald. Want werknemersorganisaties en oppositiepartijen roepen al een tijdje dat het kabinet paal en perk moet stellen aan, wat zij noemen, de doorgeslagen flexibilisering. Maar die flexibilisering is helemaal niet doorgeslagen. Integendeel, dit is pas het begin van een broodnodige modernisering van arbeidsrelaties in de polder. De regering kan beter met de stroom meeroeien en flexwerken juist maximaal stimuleren, met goede randvoorwaarden. In een rechtvaardige samenleving moet iedereen kunnen meedelen in de welvaart. Ons gekoesterde sociale vangnet zal moeten worden behouden, maar wel aangepast aan de nieuwe arbeidsrealiteit. Dan is flexibilisering van de arbeidsmarkt geen vloek maar een zegen voor de economie. Het levert slagvaardige en wendbare ondernemingen op die meteen voor meer werk zorgen, zodra het economisch beter gaat. Dat willen we toch, meer werk? Bedrijven die dankzij een flexibele schil van medewerkers veel beter kunnen