Paul Laseur | Bnr

Ontevredenheid over het heden, angst voor de toekomst en zucht naar erkenning. Het drijft ze met duizenden tegelijk richting Malieveld. Waar het zelfs zo druk werd dat de grasmat intussen nodig moest worden gerepareerd.Spontane acties Vooral het boerenprotest in oktober, met lange rijen trekkers, mocht zich aanvankelijk verheugen in de sympathie en bijval van het grote publiek. Dat zette de toon voor nog meer ludieke protesten, in de hete herfst die volgde. Allemaal spontane acties, die meestal buiten traditionele belangenorganisaties om werden opgetuigd. Een Facebook-pagina en een WhatsApp groep bleek genoeg om een legertje medestrijders op de been te krijgen.Maatschappelijk draagvlak Maar de maatschappelijke steun voor al die demonstraties kalft in hoog tempo af. Zo moet vandaag de kort gedingrechter beslissen of de voor woensdag geplande boerenacties wel mogen doorgaan. Supermarkten maken, terecht, ernstig bezwaar tegen de ontregeling die zij vrezen voor hun bevoorrading, in de week voor kerstmis. Want

Nederland loopt hopeloos achter op andere landen met de invoering van wettelijke diversiteitsmaatregelen. Ooit waren we op tal van sociale beleidsterreinen een vooruitstrevend land in de wereld. Tegenwoordig moeten we ons tevreden stellen met een bescheiden plekje in de achterhoede.Parttime werk Het is beschamend om te zien hoe slordig we in dit land omgaan met al dat hoog opgeleide talent. Van al die vrouwen die nu nog bijna automatisch kiezen voor parttime werk. Zelfs met een universitaire opleiding. En dat jarenlang duwen en trekken in de politiek uiteindelijk niet meer oplevert dan zon slappe symboolmaatregel. Die voorlopig helemaal niets uithaalt voor de arbeidsdeelname van vrouwen op de werkvloer, in de breedte. Maar zich uitsluitend richt op dat super selecte gezelschap helemaal bovenin de top van het bedrijfsleven: Commissarissen van beursgenoteerde ondernemingen. Dat gaat in totaal om een paar honderd mensen, misschien. Nou, daarvan minimaal 30 % moet straks vrouw zijn. Gefeliciteerd, hoor.Commissar

Nooit meer in de rij Het principe is doodeenvoudig. Scannen van de produkten is niet meer nodig. Klanten openen de winkelpoortjes met hun betaalpas. Cameras en slimme schappen registreren feilloos de bewegingen van de klant en wat hij in zn mandje legt. En bij de uitgang verschijnt automatisch het totaalbedrag op het scherm. Een uitkomst voor iedereen die snel wil winkelen en zonder sociale interactie meteen doorlopen: Nooit meer in de rij. Dorpspomp Gemak dient de mens. Ook, of misschien wel juist, als dat betekent dat ons koopgedrag voortaan door winkelbedrijven tot op de millimeter in kaart kan worden gebracht. De bevoorrading kan daarmee een heel stuk worden geoptimaliseerd. Wat weer helpt om verspilling tegen te gaan. En het biedt talloze mogelijkheden voor persoonlijke aanbiedingen op maat. Vroeg of laat zullen we ons bij het boodschappen doen volledig moeten overgeven aan algoritmes en kunstmatige intelligentie. Verzet daartegen is volkomen kansloos. Jammer is het natuurlijk wel voor kassamedewerkers

Jammer alleen dat er de laatste jaren geen bal meer aan is. Alle plezier wordt op voorhand compleet vergald door de hoogoplopende ruzies en debatten. Hele bevolkingsgroepen staan lijnrecht tegenover elkaar. Of het nu gaat om Zwarte Piet, een vuurwerkverbod of iets totaal onbenulligs als de folder van de Lidl, waaruit het woord Kerstmis opzettelijk lijkt te zijn weggelaten. Het kwam de supermarkt haast op een publieksboycot te staan, zo boos waren de reacties op Twitter. En elk jaar raken de gemoederen meer verhit.Hollandse tradities De rode draad in al die discussies is steeds weer de dreigende teloorgang van onze zo diep gekoesterde Hollandsche tradities. Maar de ergste inbreuk van allemaal op onze Vaderlandsche Culturele Waerden blijft, gek genoeg, volledig buiten schot: Black Friday. Het uitverkoopspektakel uit Amerika groeide de laatste jaren uit tot een wereldwijd fenomeen. En is ook bij ons niet meer weg te denken, als aftrap voor het shopping season. Met megakortingen worden miljoenen klanten naar win

Terwijl de waarheid simpelweg is dat ik niet over elke maatschappelijke splijtzwam een sterke opvatting kan of wil hebben. Elke maandag overal maar wat van vinden, terwijl ik soms gewoon niet zoveel vind. Of liever met enige nuance kijk naar de heikele kwesties waarin hele bevolkingsgroepen lijnrecht tegenover elkaar lijken te staan. De zwijgende meerderheid Maar geen mening is ook een mening, dus daar gaan we nog een keer. In de hoop en overtuiging dat verreweg de meeste landgenoten, de zwijgende meerderheid die niet actief is op Twitter of Facebook, zich helemaal niet zo kunnen opwinden over Zwarte Piet, vuurwerk of stikstof. En de besluitvorming daarover liever overlaten aan de politici in Den Haag, die we daarvoor tenslotte hebben gekozen met zn allen.Zwarte Piet De intocht van Sinterklaas was, lang geleden, altijd een feestelijk moment. Maar dit weekend werd het feest opnieuw overschaduwd door felle protesten en discussies over de kleur van Zwarte Piet. Geweld en arrestaties kwamen eraan te pas om het

Met deze constructie, het slapend dienstverband, maakt de hoogste rechter nu korte metten. De baas moet meewerken aan een definitieve beëindiging van de arbeidsrelatie met een zieke medewerker, met het oog op de ontslagvergoeding. Voor wie er niet dagelijks mee te maken heeft lijkt de hele kwestie rond het slapend dienstverband misschien ingewikkeld. Maar één ding is wel meteen pijnlijk duidelijk: onze arbeidsmarkt is door en door verrot. Of in meer parlementaire bewoordingen: lelijk uit balans geraakt. Want als je dit hoort kijk je als ondernemer toch wel drie keer uit voordat je nog iemand in vaste dienst neemt? Ziek thuis Stel je voor dat die werknemer ziek thuis komt te zitten? Dan mag je eerst twee jaar lang het salaris doorbetalen. En als die twee jaar erop zitten moet je vervolgens meewerken aan de beëindiging van het dienstverband, zodat hij of zij een ontslagvergoeding kan krijgen. Eerst mag je hem niet ontslaan, want ziek. Dan moet je ineens meewerken aan ontslag, want transitievergoeding. Waarom z

Om er een paar te noemen van de afgelopen dagen: Banken gaan klanten met geldproblemen helpen, met een website voor schuldhulpverlening; Het Rijk gaat per direct alle spullen en diensten duurzaam inkopen, duurzaam gaat voortaan boven goedkoop; Grootverbruikers van palmolie, zoals Unilever en Nestlé, gaan radarbeelden van satellieten gebruiken in de strijd tegen ontbossing in landen als Maleisië en Indonesië waar op grote schaal oerbossen worden gekapt om plaats te maken voor oliepalmplantages; En dan vergeet ik nog bijna de oprichting van een speciaal investeringsfonds voor vrouwelijke ondernemers. Deze zomer kwam KLM met het advies om minder te vliegen vanwege het klimaat. En Heineken promoot al sinds jaar en dag dat we onze bierconsumptie matigen. De complete lijst van edelmoedige ondernemingen en instanties is te lang om op te noemen. En dat is goed nieuws voor iedereen. Want wie kan daar nu tegen zijn, dat ze de wereld een klein beetje mooier willen maken voor ons allemaal? Niks mis met goede bedoelingen

Ik heb het altijd een goede ruil gevonden: Een uurtje extra daglicht in de zomermaanden, tegen een uurtje uitslapen in het laatste weekend van oktober. Duidelijk een win-win situatie. En het functioneert al 42 jaar prima, dus waarom zou je dat nu ineens willen afschaffen? Juist in een tijd waarin we op alle mogelijke manieren proberen zuinig om te gaan met onze natuurlijke hulpbronnen. Onder het motto if it aint broke, dont fix it zou ik willen pleiten voor het handhaven van de huidige regeling. Laat de politiek in Brussel en Den Haag zich liever met belangrijke zaken bezighouden. Toch wordt ook over de zomertijd sinds een paar jaar volop gemopperd, gemekkerd, gezanikt en gezeurd. Over zoiets kleins als het twee keer per jaar de klok een uurtje verzetten lopen de gemoederen ineens hoog op. Tegenstanders onderbouwen hun standpunt uitvoerig, met economische, politieke, biologische, sportieve en psychologische argumenten. Alleen kunnen ze het niet eens worden over hoe het dan straks verder moet, na afschaffing

Want na de boeren willen nu ook bouwbedrijven massaal naar Den Haag. Om daar te demonstreren tegen de strenge stikstofregels die de sector al maanden lamleggen. Voor grondverzet- en baggerbedrijven komen daar de PFAS-regels nog eens bovenop: De aangescherpte norm voor vervuilde grond die ze het werken bijna onmogelijk maakt. Net als bij de boeren gaat het bij de aannemers om een spontaan protest, buiten de traditionele belangenorganisaties om. De stichting Grond in Verzet van initiatiefnemer Klaas Kooiker uit Staphorst krijgt massale steun en bijval op Facebook. Om volgende week woensdag gezamenlijk richting Malieveld te trekken voor een massabetoging. Ik zie het al voor me, een lange stoet diepladers, graafmachines en bouwketen die het openbare leven ontwrichten. Het belooft weer een ludieke middag te worden. Je vraagt je meteen af wanneer de volgende groep boeren, burgers of buitenlui zich met hun jammerklachten komt melden in Den Haag. Want als de boerenopstand één ding duidelijk maakt is het wel dat ied

Junior was allergisch voor haar, weet ik nog. Dat intrigeerde mij, want als er één beroep is waarin je met een haar-allergie slecht uit de voeten kunt, is het toch wel het kappersvak. Als je last hebt van haar moet je geen kapper worden. Maar met mondkapje en latex handschoenen wist de jonge Tuinenga zich aardig te redden. Wij noemden hem de condoom. En kijk eens hoever hij het heeft geschopt. De kleine herenkapper groeide uit tot een barbershop en een damessalon, allergie of niet. NRC schreef vorige week over de ontdekking van een nieuw soort allergie, die steeds meer mensen het werken onmogelijk lijkt te maken. Ze zijn allergisch voor geuren. De lucht van schoonmaakmiddelen, deodorant of sigarettenrook kan sommige mensen ziek maken en ernstig belemmeren in hun functioneren. De aandoening wordt MCS genoemd: Multiple Chemical Sensitivity. Een verzamelnaam voor intoleranties voor chemische stoffen, zoals parfum, chloor of verflucht. Lijders aan MCS kunnen danig in de war raken van de wc-verfrisser op kantoor

Alleen is het echte probleem natuurlijk niet listeria maar een chronisch geval van hysteria, bij de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit. Die listeria bij de vleeswarenproducent kon worden aangetoond dankzij een nieuwe, effectievere methode. Meteen al de eerste keer dat de keurmeesters zo te werk gingen was het raak. En trok de voedselwaakhond aan de alarmbel. Vermoedelijk zat die bacterie er altijd al, maar werd gewoon niet eerder opgemerkt door de ontoereikende keuringsmethodiek. En dat bewijst meteen hoe onschuldig de listeria bacterie feitelijk is. Als je echt pech hebt een dagje overgeven en diarree, dat is het wel zon beetje. Alleen oude mensen, kleine kinderen en zwangere vrouwen lopen een verhoogd risico. Maar neemt u gerust van mij aan dat binnen die kwetsbare groepen meer mensen bezwijken aan een hete zomer of koude winter. Net als met die fipronil eieren. Ik geloof dat een gezonde, volwassen vent een jaar lang duizend besmette eieren per dag moest eten voordat het risico op lichte hoofdpijn opt

Vanaf nu geen smoesjes meer of juridische listen om de uitstootlimieten in de buurt van natuurgebieden te ontduiken. Het is tijd om serieus werk te maken van natuurbehoud. Dat roept om harde keuzes, zoals het fors inkrimpen van de veestapel en het verlagen van de maximumsnelheid voor autos. Een helder verhaal dat perfect past in de missie-drang van oud-politici, die na beëindiging van hun actieve politieke loopbaan het licht hebben gezien. Dat klinkt misschien cynisch, maar oud-minister Remkes heeft echt een verfrissend rapport afgeleverd. Bravo! Jammer alleen dat het niet direct iets oplost voor de 18.000 bouwprojecten die al maandenlang stilliggen. Of voor de duizenden boeren die in onzekerheid verkeren. Het rapport biedt slechts een schijnoplossing voor het complexe 'stikstofdilemma', in de veehouderij- en de bouwsector. Johan Remkes heeft makkelijk praten vanaf de zijlijn. De compromisloze aanpak die hij voorstelt is buitengewoon overzichtelijk en daarom zo verleidelijk. Maar politiek is het onhaalbaar.

Want hoe geloofwaardig is een luchtvaartmaatschappij die oproept tot minder vliegen? Zoals de KLM die sinds een paar weken doet in zijn Fly Responsibly-campagne. Of bierbrouwer Heineken die al jarenlang matigheid met alcohol predikt, onder het bedrijfsmotto Enjoy responsibility. Je zou bijna denken dat Heineken zijn best doet om minder bier te verkopen, in plaats van méér. Het fenomeen beperkt zich niet tot deze twee dinosaurussen van de oude economie, met hun populaire praatjes. Instagram is deze zomer een proef gestart om het aantal likes bij foto's en video's te verbergen. Om tienermeisjes met een social media-verslaving tegen zichzelf te beschermen, in een wanhopige vlucht naar voren, om de aanzwellende storm van kritiek in de samenleving op de schadelijke effecten van hun business steeds een stap voor te blijven. Met dit soort publiekscampagnes doen ondernemingen precies het tegenovergestelde van zelf hun verantwoordelijkheid nemen. Ze schuiven hun verantwoordelijkheid af op de klant. En déze klant i

In het Financieele Dagblad stond een lijstje, met daarop minstens 125 woningbouwprojecten van elk 500 of meer woningen, meer dan 275 winkelcentra en 2000 agrarische initiatieven die onzeker zijn geworden. En nog veel meer. In totaal worden 18.000 (!) bouwprojecten door het stikstofbesluit geraakt. Met vertraging, uitstel of zelfs afstel van de plannen. Het is kortom een slagveld. Ook bekende mega-projecten blijven niet buiten schot en lopen kostbare vertraging op, zoals de verbouwing van het Binnenhof en Lelystad Airport. Zelfs klussen waarvoor al een vergunning was verleend zitten nu in de gevarenzone. En milieugroepen ruiken hun kans om de Formule 1 Grand Prix op Zandvoort volgend jaar te torpederen. En wat doet de verantwoordelijke minister Schouten van Landbouw en Natuur? Zij komt vandaag met een rekentool die de stikstofuitstoot van een project vooraf kan meten. De uitvoering van kleine projecten die - volgens dat model - niet of nauwelijks stikstof uitstoten, zou dan alsnog kunnen worden hervat. Zo si

Albert Heijn begint in Zaandam een proefwinkel zonder kassas. Cameras en slimme schappen moeten feilloos de bewegingen van de klant registreren. Het is de eerste winkel in Europa waar dit systeem wordt getest. Een soort inloop levensmiddelenautomaat, gericht op klanten die snel en anoniem willen winkelen en meteen doorlopen: Nooit meer in de rij. Bij Jumbo doen ze precies het omgekeerde. Sinds de zomer kunnen eenzame ouderen, die alle tijd hebben voor een praatje, bij het filiaal in Vlijmen afrekenen bij een speciale kletskassa. En Lidl gooit het over de circulaire boeg. De discounter opende woensdag in Woerden een volledig duurzame supermarkt, met een energierekening van nul Euro. Ook een primeur en goed nieuws voor klimaatbewuste bezoekers. Nieuw bij de Lidl is verder een hele reeks producten waarvan de houdbaarheidsdatum bijna afloopt, die worden aangeboden voor een kwartje. Opmerkelijk hoe verschillend deze drie supermarkten zich ineens profileren. Op een markt waar voorheen alles alleen maar draaide o

De twee uitgevlogen dochters waren even teruggekomen op het oude nest voor een laatste knuffel en een traan. Een vaarwel voor het dier waarmee ze samen zijn opgegroeid. Ze wisten niet beter of Dido was er altijd al bij, in hun jonge levens. Het werd een bijzondere middag vol anekdotes en herinneringen; de afsluiting van een tijdperk. Verdrietig en mooi tegelijk. Natuurlijk heeft de wereld grotere problemen dan de dood van een hoogbejaard huisdier: Brexit, negatieve rente, de klimaatkosten van een ijsje. Of de verloren oorlog tegen drugscriminaliteit in Amsterdam. Maar het grote leed van de planeet kon mij even gestolen worden. Toen ik achterop het weiland een graf stond te graven voor mijn hond, met een gebroken hart. Een hond is je beste vriend, altijd blij je te zien. Met onvoorwaardelijke trouw en kameraadschap. Zonder een woord te hoeven zeggen. In alle hectiek van een modern huishouden, met twee drukke banen, opgroeiende kinderen en alle sociale verplichtingen die daarbij horen, was de hond altijd een

Dat was de onderliggende boodschap van het Centraal Bureau voor de Statistiek, die in de afgelopen week gretig door de media werd opgepikt: Slecht slapen als volksziekte. Of slecht slapen als het zoveelste nieuwe roken. Na suiker, zittend werken en vlees eten. Volgens het CBS heeft inmiddels bijna een kwart van de volwassen bevolking te maken met slaapproblemen en dat worden er steeds meer. Het is meteen duidelijk: Hier moet wat gebeuren! Want al die slapeloosheid leidt tot concentratieproblemen op het werk en dus lagere productiviteit. Of korte lontjes en daarmee een slechte sfeer op de werkvloer. Het risico op ongelukken neemt toe. Gebrek aan nachtrust kan leiden tot ernstig disfunctioneren. Zo las ik ergens dat je nog beter stomdronken op het werk kunt verschijnen dan na een nacht zonder slaap. Het grote plaatje is helemaal verontrustend. Amerikaanse onderzoekers berekenden dat de schade die slaaptekort jaarlijks toebrengt aan de economie van de VS, oploopt tot ruim $400 miljard. Voor ons land gaat het

Wat een zinvol en nuttig gebruik van social media. Wat enorm fijn ook dat deze Friese ondernemers voor elkaar een oogje in het zeil houden. En snel alarm kunnen slaan bij kleine (en minder kleine) criminaliteit. Dankzij de vlugge communicatie en een vlotte samenwerking met oom agent heeft de WhatsApp groep tot verschillende aanhoudingen geleid en konden boefjes in de kraag worden gevat. Niet alleen in Leeuwarden, maar overal in Nederland gebeurt het. En geef ze eens ongelijk, die winkeliers. Iedereen doet het. En de leefbaarheid en veiligheid in onze binnensteden is er aantoonbaar mee gediend. Het mag alleen niet. Het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid waarschuwt ondernemers dat met deze app-groepen mogelijk, jawel, de privacywetgeving wordt overtreden. De Autoriteit Persoonsgegevens zegt dat opsporing een taak voor de politie is en dat het gevaar bestaat dat mensen voor eigen rechter gaan spelen. De privacywaakhond kan zelfs een boete opleggen, wanneer in dit soort gevallen onrechtmatig de

Toch is het wantrouwen, tegen feitelijk alles waarmee banken op de proppen komen, nog altijd gigantisch. Zoals de op zichzelf volkomen onschuldige plannen van ING, om betaalgegevens van klanten te gaan gebruiken om hen persoonlijke aanbiedingen te doen. Het voornemen waarmee de bank een maand geleden naar buiten kwam raakte opnieuw een open zenuw in de samenleving. En vorige week liet de Autoriteit Persoonsgegevens weten dat het aanbieden van passende financiële producten door banken, op basis van onze bij- en afschriften,waarschijnlijk in strijd is met privacy-regels. Flauwekul, natuurlijk. Het gaat de privacywaakhond ineens te ver, wanneer een klant die een vliegticket koopt via zn ING betaalrekening, daarop direct een aanbieding krijgt voor een passende reisverzekering, ook van ING natuurlijk. Of dat de bank een speciale studentenrekening voorstelt, aan klanten die vanaf september ineens studiefinanciering binnenkrijgen. Maar zo gek is dat toch niet? Wat we vroeger service zouden noemen is ineens een inb

De problematische handhaving dus en het gebrek aan afschrikwekkende werking. Als je afgaat op de talrijke lezersreacties bij nieuwssites is de 95 euro boete die erop staat een lachertje. Terwijl mij dat voor tieners nog best een flink bedrag lijkt, voor even Instagram checken. Maar het Nederlandse publiek is onverbiddelijk van mening dat keihard moet worden opgetreden tegen deze halsmisdaad, waarmee de veiligheid van alle verkeersdeelnemers op het spel wordt gezet. Op zn minst zou de betrokken smartphone in beslag genomen moeten worden en vernietigd. Of zweepslagen op het marktplein. Het zit ons kennelijk hoog, dat appen op de fiets. Veel burgers winden zich hier zo over op, dat ze er niet voor terugdeinzen het recht in eigen hand te nemen en appende wielrijders van de fiets te trekken of de stuipen op het lijf te claxonneren. Met een opvallend gebrek aan enige vorm van verdraagzaamheid jegens de vaak jeugdige medeweggebruiker. Jongeren zelf intussen zien ook best in dat het gevaarlijk is om tijdens het fie